ankarayı sevme nedenleri

entry20 galeri
    2.
  1. kaybedişlerimin başkenti. en esaslı acılarımın merkezi oldu ankara.

    samimi geliyordu. insanıyla, aşkıyla, ayazıyla, meyhanesiyle, pubıyla...

    kışın dona dona, yazın yana yana, baharda sırıl sıklam aşık oldum ben bu şehirde. en acı terkedilişlerimi yaşadım.

    çok mutlu oldum, çok canım yandı. çok güldüm, çok ağladım. sustuk bazen, güldük sık sık... kimi zaman onun yanında kimi zaman yalnız bir otel odasında uyandım geceleri.

    seymenler'de battan günler bir battaniyede sandviç yiyip fotoğraf çekmenin keyfi de ayrıydı uzanıp konuşmadan yıldızların sonsuzluğuna hayret etmek de...

    kışın kuğulu da çay içip ısınmak ve karlar altında ıssız gençlik parkında gözlerini kapatıp köprüden geçmek...

    söz verip de gidilemeyen bir kedi seven sokağı vardı. ulusta.

    sayende tanıdığım çiçekçim, marketteki tezgahtar abi, karpuz seçme sanatı, antikacımız.

    senin hiç ilgin olmasa da yüksel'de veli abi ve diğerlerine selam etmek.

    insan ankara'yı neden sever?
    samimiyetinden sever. insanının yaşattığı acı bile samimi gelir. insan ankara'yı sevdikleri oradadır diye sever.

    şimdi korkuyorum ankara'ya gitmekten. ama hala seviyorum bu şehri. yitirişlerimin şehri. selam olsun en güzel acıların şehrine.

    duygularıma tercüman olmuş adam..
    4 ...