insanlık 1 milyon yıldır varlığını sürdürmektedir. insanoğlu zorunlu olarak hayvandan farklıdır. bu farklılık onda bulunan bilme potansiyelinden gelir. ussal olarak doğa tine evrilmek zorundadır. doğa olumsuzu olanı, ancak tini oluşturabilecek bir kıpıya ulaşarak ortaya çıkartabilir. bu belirleme doğanın ereğinin insan olduğu gerçeğini göstermektedir. özdeğin* ereği doğa, doğanın ereği insandır. insanın ereği ise özgürlüktür. özgürlük karşıtında kendini bulmaktan ibarettir, özgürlük bilmektir.
ancak insanın her kavramı bilmesi, özgürlüğe erişmesi sürecinde ortaya çıkardığı görüngüleri zamanda gerçekleşmektedir. ilk insan bilme potansiyeline sahipti; şimdiki insan ise bilme potansiyelinin çok küçük bir bölümünü açındırmıştır. özgürlüğün zaman alacağı, hemde çok uzun zamana ihtiyaç duyduğu gün gibi ortadadır.
peki bilme potansiyeli olan insan bilmediği şeylerle karşılaştığında ne yapmıştır?
bu soruyu her kes cevaplayabilir. eğer bilmiyorsan uydurursun: maddenin ereği doğa, doğanın ereği insan, insanın ereği de özgürlüktür demiştik. ereğe ulaşmak yasal zorunluluktur ve kaçınılmazdır. madde doğaya, doğada insana ulaşmıştır. insan da bu kuramın içinde kendi ereği olan herşeyi bilmeye, karşısında kendini bulmaya yani özgürlüğe ulaşacaktır. fakat bu süre içersinde bir sürü yalan ve yanlış üretmiştir. tanrılar, dinler, kutsal kitaplar, büyüler, anlatılması sayfalar sürecek bir sürü saçma bilgi ve görüngüler... bu görüngülerin, yalanların bu kadar tutkulu bir şekilde savunulmasının nedeni de insanın bilmediği, henüz açındırmamış olduğu şeylere inanmasıdır. inanç, çağlar boyunca insanın içine düşmüş olduğu en büyük karanlıktır.
şimdi ortada bir oluş vardır. özdekten doğaya geçiş... özdek doğaya ulaşmıştır ama nasıl? henüz bilmediğimiz bu durum kesinlikle bir zorunluluktur ve bir yasaya bağlıdır. tıpkı dünyanın güneşin etrafında dönemesinin yer çekimi yasasına bağlı olması gibi özdekten doğaya geçiş henüz tam olarak açındırmamış, tanıtlamamış olduğumuz bir doğa yasası sonucunda meydana gelmiştir. ilk canlının meydana gelmesi sürecinin nasıl olduğunu bilmediğmiz gibi, onsan sonra ortaya çıkan canlılarında nasıl oluştuklarını kesinliğe bağlayan bir kuramı henüz oluşturamadık. bu bilinmezlik içinde iki tane uyduru ortadadır.
bunlardan biri evrim teorisidir. evrim teorisi mantıksal değildir. çünkü parçadan ve deneyimden bütüne gitmeye çabalamaktadır. tek tek parçaları kapsayan bir kuramı ortaya koymamaktadır. yıkılması çok ama çok kolaydır. her hangi bir parça (canlı) bu adamların söylediğinin dışında davranması olumsuzlanması için yeterlidir. evrim teorisi bütünden gelen ve bütün parçaları kapsayan bir teori olmadığı için kuramsallaşamaz. ve bir kısım insan bu teoriye inanmaktadır. bu da onların önündeki en büyük engeldir.
bir diğeri ise yaradılıştır. bir tanrı (zeus, ra, kutsalruh, kibele, allah, yehova...) bütün dünyayı yaratmıştır. aslında bir teoriden çok bir inançtır ve bunu değiştiremezsiniz. ancak dünyanın tepsi gibi olduğu inanışı yada öküzün boynuzlarında olduğu inanışı veya ejderhalar gibi saçmalıkları anlaşılıp, kendiliğinden ortadan kalkacaklardır.
insanlığın ereği özgürlüktür. özgürlük; iyi, güzel ve gerçektir.
