insanların benle konuşmadığı, görünmez olduğum yerlerde hissettiğim duygudur.
ne yaparsan yap suratına bakılmıyorsa bulunduğun ortamı değiştirmen gerekiyor. öyle insanların sana katacağı bir şey yok, ego kasıyorlar birbirleriyle. çok konuşulan gruplarda sana dair bir şey göremezsen bu değersizlik değil farklılık oluyor. sonuçta herkesin iyi olduğu bir konu vardır.
kişisel gelişim kitabı gibi insanım ama kendime çarem yok. ironiler, ironiler..*
