rol yapma konusunda bred pit'in eline verebilecek çocukluk arkadaşları sayesinde, masum insanların analarından zopa, zılgıt yemelerine sebep olmuştur bu namert icadı. çok can yakmıştır..
ortaokul dönemimiz.. henüz ergenliğe girmemişiz, osbir dışında sosyal aktivitelerimiz var yani.. bomcuk atan tabancanın da popüler olduğu yıllar ha, herkeste var. babama karşı diplomatik baskıya başladım tabii "bana da alın yeaa!" diyerekten.. başlangıçta "milletin çocuğunun gözünü çıkarırsın da başımıza bela alırız! boşver onu, atari alıyım!" dese de, çoktan, kendi doğrusuna inanmış ahmet çakar formuna girmiş olduğum için aldırdım.. dayanamadı. zira kafa beyin bırakmadım adamda 1 hafta boyunca.
mahallede deyyusun biri vardı; metin. ama nasıl kaypak, nasıl şerefsiz biriydi anlatamam. üstelik daha 12 yaşındaydı bu pezevenk.. değme dolandırıcılar bok yemiş yanında, düşün artık. en pis özelliği de sağlam rol yapmasıydı..
neyse..
bi gün bizim arkabahçede kovboyculuk oynuyoruz, bu da geldi "beni de oynatın ya!" diyerekten.. biz henüz çocukluğumuzun masumluk aşamasını yaşadığımız için tamam dedik, kabul ettik oyuna. karşı tarafa geçti bu.. silahtan çıkan boncuk değerse birine o kaybediyordu, kural böyleydi.. oyun esnasında boş bi anını yakaladım bunun, arkasından yanaştım. böyle 5 metre filan kala, omuzuna doğru ver ettim mermiyi.. kafasıyla gözüyle alakası yoktu attığım yerin.. lan bi başladı ağlamaya.. yıkıyor ortalığı pezevenk gözünü tutarak. anında inandım attığım merminin gözüne geldiğine. anası çıktı balkona, o oğlundan daha beter. ver etti zılgıtı; "çocuğun gözünü çıkardı komşulaar! yetişin hastaneye götürek!" diye.. anında arkabahçeye damladı. aşağı inerken bizim zile de basmış, anamı durumdan haberdar etmek için. etmese ölür zaten aşufte.. yolda da vermiş gazı bizim valideye..
bunlar tabloyu bi gördüler, anam tek hamlede eline aldığı terliği fırlattı anında; "milletin çocuğunun gözünü çıkarırsın demedik mi sana! allah belanı vermesin senin, ne zaman uslancaksın!" diye de ekleyerek. metin'in anası zaten feryat figan.. ama kimse lan bi bakalım şunun gözüne, ne olmuş acep? demiyor. panik hakim ortama.. o hengamede 1- 2 şamar yedim tabii anamdan..
herneyse işte, aradan 3- 5 dakika geçti, başka bi komşu akıl etti metin pezevenginin gözüne bakmayı. açtılar baktılar hiç bi bok yok.. kızarmış sadece ovalamaktan. çıktığı mıktığı yok yani.. işte o dakikadan sonra aile içi şiddet nasıl olur sorusuna cevap teşkil ediyordu zeynep teyzenin oğluna yaptıkları.. oturduk izledik. hiç müdahale etme gereği duymadık.. medyum ketoya girişen medyum memiş tribine çoktan girmişti çünkü kadın.
sebepsiz attığı şamarlar vicdan azabı yaratmış olmalı ki anamda, akşama üzümlü kek yapmış, çok sevdiğimi bildiği için.. ama geçer mi 2 dilim kekle o şamarların acısı? geçmez anacım, geçemez. bak böyle 10 sene sonra bi entry'e konu bile olur hatta..
