sosyal zeka; kendini ve başkalarını tanıma kapasitesi, nesne veya sesleri bilme kapasitesi gibi insani koşulların vazgeçilmez parçasıdır ve pek çok yönüyle araştırılmaya değerdir[1]. sosyal bilimci ross honeywill'e göre sosyal zekâ, kendinin ve toplumsal farkındalığın, gelişen sosyal inançların, tutumların ve karmaşık sosyal değişimi yönetme kapasitesin toplu bir ölçüsüdür[2]. psikolog nicholas humphrey, insan olarak kim olduğumuzu tanımlayanın, niceliksel zekadan ziyade sosyal zeka olduğunu öne sürmüştür.
edward thorndike 1920'de sosyal zeka kavramını “insan ilişkilerinde akıllıca davranmak için yetişkin erkekleri ve kadınları, genç erkekleri ve kızları anlama ve yönetme yeteneği” şeklinde tanımlamıştır[3]. bu, howard gardner'ın çoklu zeka kuramında tanımlanan kişilerarası zekaya eşdeğerdir ve zihin teorisi ile yakından ilişkilidir[4]. bazı yazarlar, yalnızca sosyo-psikolojik reklamcılık ve pazarlama stratejileri ile ilgisine bakarak, sosyal zekanın tanımını sadece sosyal durumlar hakkında bilgi sahibi olmak şeklinde daraltmışlardır. sean foleno'ya göre sosyal zeka, çevreyi en iyi şekilde anlamak ve başarılı bir sosyal davranışa yönelik uygun tepkiyi vermek için bireyin yetkinliğidir[4] sosyal zekanın yetenek, sözlü ve sözsüz isaretleri okuma, bilgileri kullanma, insanlari bilgilendirme gibi birçok farklı bileşenleri oldugu gözlenmiştir[5]. sosyal etkileşimlerde başarılı olan bireylerin aynı zamanda duyguları kontrol etme becerisinde başarılı oldukları belirtilmiştir[5] ayrıca empati, sosyal zeka yapisi içeriginin bir parçasi olarak ortaya çikmaktadir. sosyal zekanın operasyonel tanımı konusunda henüz tam bir fikir birliği bulunmadığından[6], yukarıda sıralanan çoklu tanımları göz önünde bulundurmak önemlidir.
