bi zamanlar "milletin efendisi" olan köylümüze bağıra bağıra "yalancı" diyebilmesinin rahatlığını halkın %50'sinin desteğiyle o kürsüye çıkmış olmasından alan zat. etrafına topladığı yardakçıları da bu terbiyesiz hareketini canı gönülden alkışlıyorlar. o kadar acıklı bir sahne ki, hey gidi türkiyem diye içi acıyor insanın. söylediği ağır kelimeleri hazmedemeyen bir işçimiz kendisini tutamıyor. " biz de akp'liyiz. ama kimse bana yalancı diyemez" diyor içtenlikle. apar topar salondan atılıyor sonra.
bir meclis kurmuşlar hani yıllar önce, canla başla uğraşmışlar bu millet için, köylüsünden doktoruna herkesi baş tacı yapmışlar. hani öyle bir atatürk'ümüz varmış zamanında o kürsülerde halkını kucaklayan. şimdi de bunlar var işte. durmuyorlar, yola devam ediyorlar gerçekten. her geçen gün daha çok çirkinleşerek. helal olsun!
