iki gün önce işten eve -yürüyerek- dönüyordum. çocukluktan beri bende huy olmuştur, yolda yürürken insanlara dik dik bakamam, özellikle karşı cinsi farketmişsem yere baka baka giderim.
neyse... meydan gibi bir yere vardım, geniş bir alan olduğu için her taraftan insan geliyor(sağ-sol-çapraz)
ben gene yere bakıp ilerlerken önümden bir kız geçti... aman allahım !
o ayakları görmemle kafamı kaldırıp kıza bakmam bir oldu... kızın ayaklarının güzelliği yüzüne yansımış.
bembeyaz ten, simsiyah saçlar. omuzu hafif dekolteli bir bluz...
çok az topuklu ismini bilmediğim bir ayakkabı...
adım attığı ayağının parmaklarının baskı gördüğü yerlere kaçan kanın bembeyaz teni hafif pembeleştirmesi.
saliseler sürdü ancak utanmasam kız uzaklara doğru noktalaşıp kaybolana kadar izlerdim.
