yeni bi işe başladım, küçük garip bi yer. kendi mesleğim değil, masa başında takılıyorum işte. herkesi öyle yadırgıyorum ki, pek sevemedim diyebilirim. bi de çok yalnızım hiç hemcinsim ya da akranım yok.
ama bi abi var, ayakkabı modelcisiymiş. masalarımız yakın ama birbirimizi görmüyoruz, duvar var* herkes onun için biraz kaçık diyor. 40-50 yaş arasında sessiz biri, kimseyle konuşmuyor pek. yahu adam öyle ilgimi çekiyor ki, eminim çok farklı bir karakter ama konuşmuyor işte.
kaçık abi hapşurmuyor bile. öksürmüyor, of demiyor, ses vermiyor hiç. bi kez duydum sesini yalnızca.
neden benimle konuşmuyorsun kaçık abi? sıkılıyorum zaten.
sonunda ben de suscam senin gibi.