Üç haftadır girdiği her deliği okuyup anlamaya çalıştığım allahın unuttuğu bir aminoasit. Kanda ve beyinde en bol bulunan lanet olası nefretim. Kendisine günün tütsülenmiş kafasından çıkan bir adet şiir yazdım. Huzurunuzda.
Düş yakamdan glutamin
girme artık rüyalarıma.
Olamayız seninle biz
Olamayız anlasana
Lizin var sonra lösin
Bunların hakkını kim ödesin
Tam bir yollusun
Tam bir yosmasın glutamin.
Çık git hayatımdan glutamin.
Şiirimiz burda sona ermiştir. Argo tabirler için tüm aminoasit camiasından özür diliyorum ama hak ettiniz.
