Ne yalnızdır, ne ketumdur, ne de asil duyguların insanıdır.
Esasen Dümdüz bir insan evladıdır.
Bir kişi derdini niye başkasına anlatır ki? Tek sebebi var, o da kendine ortak aramaktadır. icinde tutamaz, paylaşayım da yüküm azalsın fikri ile hareket eder. Bir yerde çıkarcıdır.
Ya anlatmayan? Kendi kendine takılır, basına ne geldiyse çeker. Millete anlatmak aklının ucundan dahi geçmez. Soran olursa da, ‘yahu işte’ der geçiştirir.