elbette çocuklarımız açlıkla, susuzlukla terbiye edilmesin ama kıymet bilmek diye bir şey vardır.
her şeyi bu kadar kolay tüketmenin de kimseye bir faydası olmaz. çünkü tatmin duygusu olmaz insanda.
çocuk, karda kışta delik botla gezsin demiyorum bizler gibi. ama kusura bakmayın 400-500 liraya ayakkabı giydirecek ne yaşadınız değerli arkadaşlar?
söz gelimi benim çocuklarım hep ışıklı ayakkabı istediler. ya durumum olmadı ya da israf olarak gördüm. çok şükür hiç tabanı delik ayakkabı giymediler ama sınıf arkadaşlarının giydiğini gördüler. üzülmeyi de mukayese etmeyi de öğrendiler ne mutlu ki.
çocuklarınızı kışladaymış gibi, evsiz gibi yaşatın demiyor sayın müfettiş. siz bu çocuklar büyüdüğünde ne verseniz kesmeyecek, adamların umurunda değil diyor dünya.
