Edebiyatımızda yer edinmesinden onur ve kıvanç duyduğum, varoluşsal sancı ve insani kaygıların boyutunu diliyle zorlayıp bu olguların adeta glossolalianist bir seslenişini bizlere transa geçmiş bir halde sunan şair kimliğini aşmış er kişisi. Yarattığı şiir teması "Ruhi Bey" karakteri hakkında ve şiir serisi için verdiği röportajından bir demeç şu şekildedir; " çocukluk yaşamının daha sonraları, ilk gençlik dönemlerinde, olgunluk çağında hatta yaşlılıkta bile etkisini sürdürdüğünü kanıtlamaya çalıştım ... aslında Ruhi Bey hayatını bir yerde silen, ilk gençliğinde bütün yaşamını bozan, ondan sonrada başka bir hayata geçen sınıf değiştirdiğini zanneden bir kişi fakat içine girdiği yeni sınıfa da tekrar bilinçlenen yahut bilinçlenmeye doğru adımlarını atan, insandaki aşkınlık direncini yaşayan gösteren bir tip oldu " bu açıklamasından dahi şair kişisinin serbest şiir yazım türünde verdiği eserlerin gelişigüzelce kağıda dağıtılmış sözcük öbeklerinden ibaret olmadığını; metinlerini besleyen ögelerin, tiplerin, karakterlerin hatta duyguların temellerinin psikososyal, psikoseksüel açıklama tabanlarından geldiğini göstermektedir. Şiir mecrasını kullandığı tekniklerle ayrı bir seviyeye taşımıştır. Hissizliğin hissidir yaşattığı. Bir şiiri bir ömür vaat eder okuyup anlayanına ve kendi deyişiyle yine de yineler şunu: "şiiri açıklayan tek şey şiirdir, şiirin kendisidir" iyi ki gelip geçmişsin be moruk, duygularımıza tercüman oldun. Dediğin gibi yapıyoruz; Ne gelir elimizden insan olmaktan başka! ne çıkar siz bizi anlamasanızda, evet yani ne çıkar siz bizi.. anlamasanızda.. sevgilerle.
