Yaklaşık 1 aydır organizmamda vuku bulan bozukluk/ aksilik, (tam olarak hastalık (sendrom) tanımını karşılamıyor) o yüzden rahat olun tamamen beyinin yanlış alarm vermesi kaynaklı, ortada tehdit vari bir durum yoksa dahi telaşlanır, korkarsınız (bkz: adrenalin) (atavizm etkisi) ilk defa karşılaştıysanız merak etmeyin, bu durum bozukluğunu yaşayan her birey aynı tepkileri verdi( desem bile muhtemelen bir hastanenin acil bölümünde soluğu alıp yüzünüze gülen ve "panik atak geçirmişsin, bir şeyin yok" diyen Doktor Bey"in suratına okkalı bir küfür sallamaya mani olamayacaksınız) Muhtemelen kökeninde yoğun "ileri derece anksiyete" sebebi yatıyor ya da başka bir psikolojik rahatsızlığınızın sonucu olarak klinik belirtiler ortaya çıkıyor. Halet-i ruhiyem ezelden beri depresif olduğu halde bu rahatsızlık sonucunda gelen düşünsel çıkmazlar asıl zorluğu, tehditi yarattılar bende. Ruh ve sinir hastalıkları bölümüne müracaatınız sonucu gittiğinizde tedavi formatı standarttır (sakinleştirici+ antidepresan) ve imkanınız olursa bunu psikoterapi ile destekleyebilirsiniz. Çok az şey size iyi gelir, kaçmak isterseniz dahi yakalar. Gözlem ve araştırmalarım sonucu her bireyde farklı seviye ve yoğunlukta yaşanıyor. Vakit ister, emek ister bu hali aşmak. Bir an önce eylemsel halinize geçmeniz gerekir. "Yalnız kalmaktan korkma" "kalabalık alanlardan kaçma" "paranoya"ya tutulma" vb. belirtileriniz bulunuyorsa bunların üzerine gitmeniz (korkunun, fobinin üzerine gitme) etkili bir yöntemdir. Kesinlikle psikiyatra başvurulmalı, yakın çevrede bu durumu yaşayanlarla irtibat halinde bulunulmalıdır. Unutulmamalıdır ki bu hale farkında olarak veya olmayarak kendinizi siz getirdiniz doğrudan veya dolaylı olarak (etki-tepki) ve aşmak içinde yıkılmak yerine kalkın, denemeyin; yapın. Hayatta birçok önemli sorumluluğunuzu görmezden gelirsiniz ya, onları değilde bunu görmezden geliniz efendim, sağlıcakla.
