aracımın süslenmiş fotoğraflarını durum güncellemesi diye paylaşınca evlendim ve haber vermedim diye pek çok sitem işittim. yazmayı unutmayayım, proje müdürü arayıp tebrik etti, yine sitem eşliğinde tabi. oysa ki evlenen çocukluk arkadaşım idi.
makul redlerim olsa da bugün evliliğe pek yakın hissettim.
nikah şahidiydim, alt katta oturmuş ehli keyf kahve içerken ismim 3 kez anons edilmiş, evlenen arkadaşım nikah masasından arayınca koşarak yetiştim, salona tebessümle girdiğimde ciddi kahkaha oldu.
şahit misiniz sorusuna diğer şahitler ‘ ivit, ivit, evet ‘ dediler, ben 'evet' sığlığından uzak bir yanıt akabinde almış olduğum alkış ile geç kalmış olduğum durumu düzelttim.
oturduğum sitede teyzeler arabayı süslü görünce evladım hayırlı olsun çok mutlu olun diye konuşup gülücükler sunarken, ufak bir kız çocuğu abi gelin nerede diye sordu, gelmedi henüz dedim ama damat burada diyerek arkadaşımı işaret ettim, damat o mu dedi, evet dedim. ama sen daha yakışıklısın dedi ufaklık. e tabi damat bütün işleri bize yıkınca tshirt ile geziyordu, ben çoktan gömlek kravata bürünmüştüm.
her şey çok hoştu aslına bakarsanız.
tabiatı ile yaşam boyu unutulmayacak bir anı olarak, günceye eklendi.
