Edebi açıdan elle tutulur gözle görülür pek bir yanını bulamadığım bukowski kitabı.
Yer yer hak verdim ancak bu onun leş bir herif olmadığı anlamına gelmez. Bana kalırsa bu kitabın adı "fahişeler" olmalıydı, tanıdığını sandığı kadınlardan yola çıkarak söylüyorum bunu.
kadınları çok iyi tanıdığını zannettiği anlarda "şu an yaşasaydın wattpad yazarı olurdun pis moruk!" Ifadesini söylemeden edemedim.
Parantez yayınları sayfa 154
"Ter içinde kalmıştık ikimiz de. Üstünden indim, yataktan kalktım, soyundum ve duşa girdim. Kendimden otuz iki yaş genç bu kızılı bir kez daha düzmüştüm. Iyi hissettim kendimi duşta. Sırf on sekiz yaşında bir kız düzmek için seksen yaşına kadar yaşamaya niyetliydim."
Kitap okurken betimlemelerim siyah-beyaz ilerler belki ön yargılıyımdır dedim otobiyografik filmi barfly'ı izledim. Bilmiyorum daha fazla eleştirmek yersiz, şiirlerini tam olarak okuyacağım ki meat kuşağını idrak edebileyim.
(#20619478)
