diyelim ki bir çocuk var. ve günde beş vakit çalan ilahimsi bir şey duyuyor. ezanın anlamını bilmiyor. annesine babasına dedesine soruyor. ancak anlamını onlar da bilmiyor ve bilmemesine rağmen çocuğunu da namaza zorluyor. çocuğun kafasında anlamını bilmediği bir şeyi yaptığından binlerce soru işareti oluşuyor ve bunu yapmaktan son derece nefret ediyor.
aynı yaşta başka bir çocuk ise imamın kendisini namaza çağırdığını anlıyor. çünkü ezan anadilinde okunuyor.
peki sizce hangi çocuk daha özgürdür. hangisi mutludur? hangisi dininden daha emindir? hangisi ibadetini huşu içinde yapar ? hangisi insanlığa bilime daha faydalı olur?
ne yazık ki arapça küfür duysa amin diyecek tipler olduğu sürece bu ülkede ezan arapça okunacak ve dışı müslüman içi sapık kafir nesiller ortaya çıkacak.
