Büyük oranda Insanın kendi eseri veya tercihidir. Ondan Vazgeçememesidir.
Mutsuzluktan Yakınma temalı bir şiirimi de paylaşmak isterim.
(Aptalca şikayetler)
Ömür öyle boş yere geçiyor
Gel de üzme kendini kolaysa
Nasıl senden çalıp çalıp gidiyor.
lütfen dur desen dinler mi?
Dur, dur ki biraz soluklanabileyim,
Bir fırsat tanısan belki iyileşeceğim.
Bugunü de yitirecegimi bilerek,
Nasıl gülebilirim?
-benden bir şey bekleme,
sendedir her şey,
Yakınman faydasız,
gel de şu sözlere kulak kesil;
haydi Kalk ayağa, sağlamca dur,
Unut ve vazgeç kendinden,
haydi yeni baştan, yeni baştan.
Kendinden uzaklarda yaşa-
Bunlar ne korkunç sözler,
Hiç Göze alınır şey mi?
Duygularımı kötülersin hiç akıl buna erer mi?
Mutsuzluğum benim sevgili mutsuzluğum,
Sen sakın korkmayasın
Gönlüm senden hiç vazgeçer mi?
