Osmanlı hünkarlarının en kudretlilerinden biri olarak tarihe geçti. Çeşitli olumsuz olaylar sebebiyle kargaşa dolu bir ortamın olduğu dönemde tahta çıktı. Osmanlı'da can ve mal güvenliği neredeyse kalmamış ve hazine tükenme noktasına gelmişti. padişah dördüncü murad çocukluk çağlarından çıktıktan sonra biraz da şiddet yolu ile bütün zorbaları sindirmiş, tekrar devlet hakimiyetini kurmuştur.
Oldukça sert, disiplinli bir kişiliği olan padişah dördüncü murad, emirlerinin kesin olarak yerine getirilmesini bekler ve verdiği emirlerin uygulanışını takip ederdi. Emirlerine uyulup uyulmadığını tespit etmek için kıyafet değiştirerek halk arasında gezerdi.
Tütün yasağı bahanesiyle kahvehanelerde toplanan işsiz, güçsüz, zorba takımını kontrol altında tutmuş, şiddetli ceza ve hattâ idamlarla tekrar idarî ve adlî nizamı kurabilmiştir.
bu şekilde kati bir hüküm sürmesinin en büyük sebebi, abisi padişah ikinci osman'a yapılanlara bizzat tanık olmasıydı. bu sebeple bazı anarşist ve hain kesin kesim yüzünden halkın tümüne karşı aynı önyargıyla yaklaştı. Konya'da iken abisi padişah ikinci osman'ın infazında rol oynadığı iddia edilen 2 eski Yeniçeriyi kalabalığın arasında tanımış ve gürzüyle onları öldürmüştür. saltanatı boyunca kudretini en sert şekilde göstermiştir.
padişah dördüncü murad Osmanlı hünkarları arasında fiziksel kuvvetiyle ünlüdür. Kaynaklarda geniş omuzlu, heybetli bir kimse olarak anlatılan padişah dördüncü murad'ın oldukça kuvvetli olduğu bilinir. Padişahın tek kolla 60 kilogramlık gürzleri ve 50 kilogramlık yayları ustalıkla kullandığı, Revan seferinde top güllelerini tek başına topa sürdüğü, iran'dan hediye olarak gelen ve esneklik mukavemeti az olduğu için tek kişinin çabasıyla kurulamaz olarak kendisine takdim edilen bir yayı çok kişiye denetmiş, ancak tek başına kimsenin kuramaması üzerine yayın iki ucunu içe doğru esneterek yay telini diğer ucada yetiştirerek tek başına 2 kez kurduğu söylenir.
Bir gece Bağdat'ta onu öldürmek için odasına giren 4 cellatı kendisinin öldürdüğü iddia edilir.
padişah dördüncü murad revan ve bağdat zaferleriyle, revan ve bağdat fatihi olarak da bilinir. 1640 yılında siroz hastalığından vefatı üzerine, yerine kardeşi padişah ibrahim tahtta çıktı.
