bence bunun temel nedenlerinden biri insanların birbirine bakıyor fakat birbirlerini görmüyor oluşları. kendi doğrularıyla ve haklılıklarıyla o kadar mutlular ki karşısındakinin halini umursamıyorlar bile.
sadece evlilik değil ilişkilerde de bunu görmek çok mümkün. nasılsa hayatımız bize özel ve çevremizde bir sürü insan var. biri olmazsa diğeri olur değil mi? peki düşünün, hayatınıza aldığınız her insan birbirinden farklı değil mi? onun yerini yeni gelen tutabilir mi? bence tutamaz. peki severek ayrılanlara, uzaklaşanlara soralım şimdi, neden kaçmak? neden durup savaşmamak? yeni gelen daha mı iyi olacak? olmayacak. çünkü sadece hayatına giren insan değişiyor. bizler ise hayatımızın hep başrol oyuncusu olarak kalıyoruz. bu durumda hayatımızdakinden değil de değişime kendimizden başlasak nasıl olur?
