insan inanmadigi bir seyden korkamayacagi icin var olmayan insanlardir.
kücükken öcüye hayalete inanir korkardim ondan fakat simdi neden korkmuyorum? evet var olmadigini bildigim icin. peki allahin var oldugunu biliyor muyum? inaniyorum. zira görmedim, zaten görsem de gözlerime ne kadar güvenebilirim? ama inaniyorum iste. korkuyor muyum? evet ama bu korkunun adi vicdan. allah korkusu öcüden korkmaya benzemez. zira "o" bize kötülük yapacak degildir. gercekten inanan insan kendi vicdanini dinleyerek ancak allah in adaletinden korkar. eger allah korkusu cehennemde yanmak korkusuyla ayni anlama gelseydi bugun inaniyorum deyip de ibadetini aksatan bir müslüman olmazdi. allah a inaniyorum ve korkuyorum deyip yine de ibadetlerini yapmayanlar ise ancak "o"nun sonsuz merhametine ve sevkatine sigindiklari icin böyle davranabilirler. evet ibadet önemli, namaz dinen diregidir, ibadetleri yapmadikca kalp kararir ama ibadet imanin kendisi degildir.* ve cehennemden korkmak da imanin bir parcasidir zaten, ahirete inanmaktir. cehennem inanip da korkmayacak birisi de yoktur, aksini söylese de onu o zaman görmek lazim. bu yüzden inananlarin ibadetlerini cehennem korkusuyla yapmasi cok normal.
