serkan keskin' in dizide seslendirdiği bir şiirdir. o sahneyi hatırlıyorum da daha 18 yaşlarındaydım. sahneyle beraber şiirin de etkisi artmıştı. okunduğunda aslında hayatını yaşamanın ne kadar güzel olduğunu hissettiriyor. sonrası sonsuz karanlık olsa bile.
Başın döner,
Gözlerin kararır,
Ve bilincini yitirirsin.
Sonrası sonsuz karanlık…
işler bir kere kötüye gitmeye başladı mı durduramazsın, ardı arkası kesilmez, dibe battıkça batarsın
Bir noktadan sonra her şeyin normale dönmesi için değil de, işlerin bundan daha kötüye gitmemesi için dua edersin
Bi çare, bir çıkış yolu ararsın kendine. Ama tüm bu aramalar boşunadır
Ne sesini duyan biri vardır etrafında, ne de çaresizliğini gören. Tek başınasındır bu hayatta
Aldığın hiçbir karar tatmin etmez, seçtiğin tüm yollar çıkmaz sokaklara götürür seni
Hikayenin bittiğini düşünürsün, sonra nefes aldığını fark edersin ve aldığın her nefes seni hayatta tutacak olan bir umuda dönüşür
Her kaybedişte yeniden başlarsın, daha da güçlenerek başlarsın ve daha da hızlanarak dibe batarsın, en dibe batarsın
Başın döner,
Gözlerin kararır,
Ve bilincini yitirirsin.
Sonrası sonsuz karanlık…
