Bunalmak.
Öyle bunalmak ki, bağırmak isteyip tüm yuttuklarını,
Gıkını dahi çıkaramamak.
Öyle bunalmak ki, anlatmak isteyip tüm kırgınlıklarını,
Şöyle kocaman yutkunmak.
Öyle bunalmak ki, göstermek isteyip tüm kırıklarını,
Kapatmak üstünü.
Acıtsa da canını.
Ne bileyim bıktım işte. Fütursuzca kırılmaktan. Yoruldum insanların acımasızca yaptıklarından. Üstelik hiç de düşünmüyorlar, onların tek bir kelimelerine benim gecelerce aklıma tamamı ve akıtmamı gözyaşlarımı. Ha bir de nankörlükeri var ki dillere destan.
