"evet, elimde bavulumla oturuyorum. sürekli açılan sonra yeniden toplanan bir bavul. ama insan yalnızca giysilerini koymuyor onun içine bir yerden ayrılırken...bütün zamanın içinde birikmiş duyguları, hüzünleri, mutlulukları, acıları, yıpranmışlığı, anıları ve her seferinde kendi kendine sorduğu ama cevabını pek bulamadığı bir sürü soruyu da doldurup gidiyor"
