hakkında yapılan tüm kötü eleştirilere rağmen beğenerek seyrettiğim film. *
bence filmde verilmek istenen sıradan süper kahraman hikayesinden öte birşey.
süper güçleri de olsa insan yine insandır. hatta bunu filmin kötü adamı en son hastnede bizzat söylüyor. bizden farksızsın diyerekten.
3000 yıllık bir aşktan, yine aşkının iyiliği için kaçan kadın ve aşkı uğruna ölümsüzlüğünden ve süper ötesi güçlerinden hiç düşünmeden vazgeçebilecek bir adam var filmde.
kadın kahraman olmaktan vazgeçip sıradan bir hayat seçmiş, erkek ise neden olduğunu bilmese de, eline yüzüne bulaştırsa da kahramanlığa devam etmekte.
filmin en baba yeri hancock'un geçmişini anlatırken söylediği "ne berbat bir pislikmişim ki, hiç kimse bana sahip çıkmadı" lafının geçtiği sahneydi. zaten neden bu kadar vurdumduymaz, sorumsuz, ayyaş bir hero olduğunu açıklıyor bu laf.
kim ne derse desin film çok hoş. kahramanlığın ikinci plana atıldığı bir süper kahraman filmi.
