Benim mutluluk kavramım farklı ya da bozuk.
Motivasyonum çok çabuk düşer ve çıkar. Bi an dünyanın en bahtsız insanı hissediyorum kendimi bi an sonra gencim, güzelim, hepinizi üzerim moduna geçiyorum.
Bugün çok sevdiğim bir büyüğümle sohbet ettik biraz. Mutsuz olsan da mutlu olsan da sakın geçmişe takılma dedi. Adam o kadar aşmış ki; "dün olan güzel şeyler dünde kaldı, bırak onları düşünmeyi şimdi hayat akıyor." diyor. Biz sadece kötü olaylar için böyle düşünürüz. Geçti bitti deriz. Ancak mutluluk da geçip bitiyor ve bittiğinin farkına varmamız nedense çok güç oluyor. Arkasına bakan kendinden kaybediyor. yaşadıkça her gün daha fazla hissediyorum bunu.
