Osmanlı aslında bir asker devletiydi. Askerin vazifesi de savaşmaktı. Bundan dolayı Osmanlı pek sanayi ile uğraşmadı ve askerin içine de esnaflığın, zanaatkârlığın girmesine önem verilmedi, hatta müsaade edilmedi.
Fatih döneminde topları Türkler imal ederken daha sonraları askerin kullandığı her şeyi yabancılar yapar hale geldi. Osmanlının son döneminde ayakkabıcı, duvarcı, demirci, kalaycı, hatta tüccar, bu esnaf takımının % 90'ı gayri müslim idi. Osmanlı sadece askerliği düşünmüş ama ekonomiyi gayri müslimlere, Ermenilere, Rumlara kaptırmış. Bir kere bu yöne girilince artık geri dönüşü kolay olmamış ve bu gidiş yıkımı hazırlamıştır.