Yine gönül meseleleri yüzünden istanbul’daki mis gibi işimi bırakıp bir denyonun peşine Ankara ya taşınmıştım. Friendzone Olduğumuzu sonradan anladım. Onun musmutlu bir ilişkisi başladı, benim payıma da onları izlemek. Çiftin yanındaki 3. Kişi diye dalga geçerler ya hah o bendim işte. Bir gece Bestekardayız. Aha bi de ne göreyim? Çivi çiviyi sökermiş diye kalkıştığım her saçma harekatımın müsebbibi. Yıllar öncesi film şeridi gibi gözümün önünden geçmişti. Ayrılmıştık beni otogara bırakmıştı. El sallamıştım yol boyu ağlamıştım. Bi ayrıl bi barış biz olmamıştık. Neyse görür görmez yanımdaki friendzone mun koluna yapıştım sevgilimmiş numarası yaptım. Sonra lavaboya gittim peşimden o da geldi o koridorda birbirimize sımsıkı sarıldık. Bana; “ben seni çok özlüyorum sallinger, başıma ne gelse içimden ne geçse keşke hayatımda olsaydı da onunla konuşsaydık ona anlatsaydım diyorum. Ama aynı hataya bir daha düşmeyeceğim, hayatına girmek gibi bir hata yaparak seni üzmeyeceğim. Senin açıksözlülüğün, taktiksizliğin ben bunları kaldıramıyorum bana sikilmek iyi geliyor galiba” demişti.
Galiba.
