ilişki yonetimi becerisinin olmaması, düşünsellikten uzaklık, surekli duygulara kutsiyet atfeden yanları ve tabiki de güzel görünmek, sevilmek, bitmek bilmez bir biçimde değerli oldugunu hissetmek arzusu.
Mikrofonu bu noktada üstad friedrich nietzsche' ye teslim ediyorum.
canan
lutfen, burnumun dibinden biraz öteme yerleş,
biraz uzağımda, biraz da yükseğimde eğleş!
yoksa nasıl derim ben "cananım yıldızlara eş."
şiirde de gorülebileceği üzre
iyi ilişkinin sırrının, keyifli, sürdürülebilir sevginin sırnının reçetesini yazmıştır sözde kadın düşmanı üstadımız..
yani, sen şöyle şöyle şöyle yapınca benim daha fazla seni seveceğimi duşünürken ben gitgide senden uzaklaşıyorum.
sen bana yaklaştıkça senden uzaklaşmak istiyorum.
bu durumda sen benden uzaklaştıkça, beni boğmadığında bana sana gönülden yaklaşabilme firsatı tanımış olacaksın. Demektedir.
e tabi adam filozof, büyük bir zeka. ve aptallıklara kapısını kapatmış bir kere.
bizim türk kızları ölse bu adamin dediģini başaramazlar zaten başarmalarına da gerek yok. niye?
sevgilisi oldukları adamlar zaten malın tekidir muhtemelen. ikisi de birbirinin hayatının munasip bir yerlerine geçirmeden ilişki yaşamayı beceremezler.
iki tarafta ayni bok olunca yani zekasal bir sorun olunca herkes haddine olmasa da burnunu sokar her bir tarafa.
adına da aşk, sevgi derler. aksine belli başlı eksikliklerini, açlıklarını en başında da degersizlik hislerini birbirlerinin gotünün dibine girerek, ilgi köpekliği de yaparak telafi etme çabasıdır tüm bildikleri.
Aci olan taraf şu ki, kim kimi hizaya getirecek arkadaş. Erkekler akıllı desen onlar da değil. Kadinlar zaten malum.
Kim kime doğrusunu anlatacak, öğretemese bile bir farkindalık yaratma şansımız dahi yok.
