macit gökberk istanbul üniversitesi felsefe bölümünde profesör idi. türkiye'de ''felsefe tarihi'' adlı kitabı remzi kitabevinden çıkmıştır. bu kitabı şu aralar tekrar okuyorum, gerçekten güzel bir kitap, sindire sindire okuduğunuzda gerçekten iyi bir bilgi ediniyorsunuz. fakat kitap hegel ve sonrası alman idealist felsefesi ile bitiyor. bunun sebebi o dönem türkiye'de anti-komünist hava ağır olduğu için macit gökberk ve o dönem felsefe hocalarının kuşağı felsefe derslerini hegel'e getirip bırakırlarmış. selahattin hilav, gökberk'in öğrencisi idi ve böyle söylüyor bir kitabında, hocalar daha fazlasını anlatmaya çekiniyordu, özellikle marx konusuna hiç girmiyorlardı.
teoman duralı'da gökberk'in öğrencisi, ve araştırma görevlisi olduğu zamanlardaki anısını anlatmıştı; bir gün vapuru kaçırır ve okula biraz geç gider, gökberk sorar neden geç kaldın diye, teoman duralı'da vapurun bozulduğunu söyler, gökberk de '' o zaman denize atlayıp zamanında gelseydin oğlum.'' der, yani iş konusundaki tutumu, teoman duralının deyimiyle kant'ın ödev ahlakı gibiymiş.
ve nedense celal şengör bir programda bu çok beğendiğim kitabına nedense saçma sapan gereksiz bir kitap demişti. neden acaba?
