vize haftasında 2 günde bitirdiğim alman yapımı netflix dizisidir. gerçek anlamda kafa karıştırdığı doğrudur. üzerinden 3 4 gün geçmesine rağmen hala durup durup senaryonun üzerinden geçip "vay be, ne yazmışlar" diyorum. görüntü kalitesi, müzikleri, cast seçimi, her şeyiyle çok beğendim. karakterlerin çocuklukları, gençlikleri ve orta yaşlılık dönemlerindeki oyuncular birbirine o kadar benziyor ki, tebrik ettim gerçekten.
--- spoiler ---
günlerdir düşündüğüm şey ise şu, daha doğrusu düşünüp düşünüp kötü hissettiğim şey, mikkel 1986'ya gidiyor, orada yaşamaya devam ediyor, iyi güzel hoş ama büyüdüğünde kendi doğumunu görüyor, kendisiyle bir arada yaşıyor. hal böyleyken bu mikkel/michael neler hissediyor? muhtemelen bu yüzden intihar etti ama yine de düşünmesi bile bir kalp kırıklığı ve bir kişi aynı anda 2 farklı şekilde nasıl yaşıyor? zamanda yolculuk yapıldığı sırada biri giderken yerine ölü çocukların belirmesi de iki zaman arasında eşitsizlik oluşturmamak için mi, bir başka dizide (bkz: fringe) bu iki taraf içinde giren çıkan enerjisinin eşit olması ile alakalıydı, sanırım burada da böyle. aynı anda hem ulrich hem de helge zaman değiştirdiği için iki çocuk birden belirdi 1953 nükleer santralinde.
büyük jonas, şimdiki jonas ile konuşurken şöyle bir diyalog geçiyor:
-babamı tanır mıydın?
+çok önceden tanışmıştık. hayatımı kurtarmıştı ama ben bunu çok sonradan anladım.
yani michael, mikkel'in geçmişe gitmesini engelleseydi ortada ne jonas olurdu ne de hayatları şimdiki gibi olurdu. ama okuldaki resimlerde 1987'de içinde mikkel'in de olduğu bir fotoğraf var, bunu da mı fark etmiyorlar? oysaki charlotte, 1953 yılındaki kaçırma haberinde ulrich'i görüp kalakalmıştı.
geçmiş mi geleceği etkiliyor, gelecek mi geçmişi, onu kavramaya çalışıyorum şu an. çünkü mikkel'in geçmişe gidip 1986'da yaşamaya devam edebilmesi için 2019'da kaybolması gerekiyor.
--- spoiler ---
ayrıca mads mikkelsen'e da bir gönderme var gibi geldi. ulrich aşırı şekilde benziyor mads'e ve kardeşinin adı mads, oğlunun adı mikkel ha bu da yetmezmiş gibi soyadları nielsen, hadi hayırlısı.
yönetmene de, senariste de helal olsun, söyleyebilecek tek kötü bir şey bile bulamıyorum. izlemeyi düşünenler düşünmesinler, hemen başlasınlar.
