Her yıl yazları hasat zamanı köye gittiğimde dedem, buğdaydaylar hasat edildikten sonra her gün düzenli olarak evin etrafındaki karınca yuvalarına buğday taşır.
Ben de küçüklükten alıştım. buğdayı yuvanın etrafına döküp izlerim. Karıncalar etrafta yokken buğdayı dökdükten kısa bir süre sonra karıncaların hepsi birden taşımaya başlar. Buğdayı kaldıramayana yardım eder, güçsüz olan yetişsin diye güçlü olup hızlı taşıyanı oyalarım. Sonra yuvada ben çok taşıdım çok yerim diye artistlik yapmasın koduğum.
Bu aşırı düzenli taşıma işini izlemek tüm sıkıntımı alır. Hele de dedemin karıncalar tüm buğdayı taşıyınca on yıllık erzaklarını taşıdılar diye sevinmesi acayip haz verir bana.
