Bu başlık eski bir anıma götürdü beni. Lisedeyiz sene bilmem kaç söylemiyorum yaşım ortaya çıkmasın. Konuya gelelim, can ciğer kuzu sarması qankimin sevgilisi bursalıydı. Telefondan sevgililerdi tabi. Hatta telefondan çocuk bile yapmayı düşünüyorlardı. Neyse görüşmeye gidecekti Bursa’ya tek gitmeyeyim sen de gel dedi. Lisede çok gerizekalı bir kızdım. Olur ya nereye çeksen oraya gidecek türde. Uyuşturucu bataklığına nasıl düşmemişim hala şaşırırım. Bu gerizekalılıkla arkadaşımın teklifini kabul ettim. Bindik otobüse sabah, ver elini Bursa. Çocuk otogardan almaya geldi. Ama beni görünce pek sevinmedi haliyle. Neyse dedi, “kumlaya gidelim hadi.” Minibüse bindik, gittik kumla sahiline. Çay falan içtik. Akşamına da geri döndük. Bu da böyle bir anımdır.
