ilkler unutulmaz derler ya, dogrudur, unutulmaz;
ona dokunmanin onunla paylasmanin verdigi ilk mutluluk asla unutulmaz. saatlerce bakismak, ondan bir an olsun bile ayrilmak istememek.. ama zaman akip gidiyor tabi, bazi seyler degismek zorunda, istesek de, istemesek de. hatta degisenlerin arasinda ilk bulusma mekaninin yeri bile var. ben halen her yil yaz aylarinda ilk bulusma yerine gittigimde o eski masamla bas basa kalir, eve aldigim ilk bilgisayarim ile yaptiklarimi dusunurum. koskocaman simgeler, ilk paint resmi, ilk mayin tarlasi oyunu, ilk disketler, ilk ses karti, ilk ram upgrade i.. dedim ya cok zaman gecti, haliyle cok sevgili gecti uzerinden bu surede. hehh, bunlari kendisine anlattigim su anki bilgisayarim da hic kiskanmiyor neyseki. cunku ilk olanin yeri ayridir, o da biliyor bunu. onun ilk sevgilisi de benim. ben aslinda hep ozelim, hep birinciyim.
