etrafimdaki kadinlari bilmesem hak verecegim gercekten. ben sanirim 5-6 yildir antrenman yaparim. yilda okudugum kitap sayisi gelismis ulkelere gore epey az olsa da, turkiye ortalamasinin hayli hayli ustundedir ki, bu sayi yillik 10-12’dir. duragan sanat filmlerinden ve modern sanatlardan nefret etsem de, yil icinde 7-8 defa istanbulda gormeye firsat taninan sergileri gezerim. sinema zevkim vurdulu kirdili, bilim kurgu, ve “komik” olarak oldukca sig uc gruba ayrilir, yilda da sanirim 10-15 arasi sinema filmi izlerim. kendi isimle ilgili cok okurum ve cok dinlerim, izlerim ve ugrasirim. yil icinde en kotu bir yabanci sehre gitmeye calisirim. 4 senedir, aksatmiyorum bunu da.
bunlar aman aman istatistikler degil, ama ben cevremde bu istatistikleri dahi yapamayan kadinlari cok goruyorum? benim cevrem siradan bir cevre de degil, okumus etmis kadinlar var etrafimda. bence gozlemim anlam kazaniyor bu cevreyle. neyse, demek istedigim kadinlar erkekleri elestirirken hic tarafsiz olmuyorlar, akillarina instagramda harcadiklari saatler hic gelmiyor. ya da spordan anladigi yurumek olan, zaten iki uc az yese kilo veren ve vucudunun guzel ve saglikli oldugunu dusunen kadinlar hic akillarina makyaj vidyolarini izlerken harcadiklari bos vakitleri hic getirmiyorlar. ben birilerini elestirmek icin o iste cok iyi olma sartini aramam, ama biraz durustluk ve saygi ararim. adam hicbir sey okumasa, dinlemese, izlemese bile disiplin icerisinde surekli antrenman yapiyorsa bile saygiyi hak eder. ozellikle duzenli yaptigi hicbir sey olmayan, hayatini random yasayan tipler tarafindan.
