Kadın erkek ayırt etmeksizin, aldatan kendini aldatmıştır esasında.
Bunca zamana kadar karşısındaki insan ile yaşamış olduğu her güzel şey, yalan olup gitmiştir.
Bir bedene 5 dakika da sahip olmuşsundur, koskoca bir ömür edebilecek, seninle sabah kahvaltısın da sana eşlik edecek bir ruhu öldürmüşsündür.
O da öldürecektir senin ruhunu, bedenin yaşadığı kadar kalacaksın, yaşlanınca öldürüleceksin sadece beş dakika süren aldanışların tarafından. Halbuki, aldatmasaydın kendini, daha ne güzel kahvaltıların olacaktı. Bir gün her insan gibi, ruhunu alıp, gidecektin bahçeli bir eve. Bahçen de çiçeklerin de olacaktı üstelik. Birlikte ölmenin ne demek olduğunu anlayacaktın. Ağlayanın olacaktı, değer verenin.
Aldatmasaydın keşke kendini.
Şimdi yapayalnız bir dünyada, bedeninin çekiciliği kadar yaşayacaksın.
