Tipik Üçüncü dünya ülkesi profilir. Sanat için belli bir kültür düzeyi bu düzey içinse belli düzeyde ekonomik bağımsızlık gerektirir. Makarna-tarhanayla beslenen halkın sanat gibi bir derdi olmaz. Üstelik o acınasi durumu ve zihniyetiyle sanatı ve sanatçıyi hakir görür, kabalığı, köylülüğü, şiddeti ise kutsar. Buna çomarlığa övgü diyebiliriz.
