başlığın saçma gelebileceği tahmini ile temiz bir tanım yapmam gerek biliyorum. fatih erkoç'un ellerim bomboş adlı güzel şarkısının söleri arasında yeralan ve beni düşüncelere iten cümledir.
oysa ki durmaksızın süren kavgalar meğer aşkın cilveleriymiş
odaklanmak istediğim konu şu: durmaksızın kavga eden bir çift aşkın cilvelerini mi yaşıyor acaba?
ben şahsen işin içinden çıkamadım. aklıma şöyle bir dyalog geldi;
- kamil allah belanı vversşin. topsun olum sen, zaten küçücük şeyin ühüüüüü
- hikmet bak beni deli etme kafanı patlatırım ulan gerizekalı karı. allahsız karı.
- kamiiiiil yaaaaa. nasıl tatlısın sen nasıl da aşkın cilvelerini yaşatıyor ama bana ya yeriiiim.
- hikmet gerçekten tam aradığım hatusun vesselam.
