inançsız biri olarak çok şaşırır ve aynı zamanda sevinerek onu eve davet ederdim. sonrasında dediklerinin ne derece gerçekçi olup olmadığını ve aklımdaki tüm soruları sorardım, tartışırdık. belki yine de ikna edemezdi, belki de bazı konularda da hak verirdi ama, sonuçta onunla gerçeği tartışmak, öğrenmek faydalı olurdu. sonrasında ise eğer allah varsa da herkesi affetme ümidiyle uğurlardım.
edit: yalnız sas değil, sav dır o, sas olsa duramazsın
