5-6 tane besledik ben çocukken. üretilmiş canlılar içimi burkuyor bu yüzden.
saatlerce konuşurdum ilk kuşumla. tüyüne ayağına gagasına hikayeler anlatırdım gözünü kırpmadan dinlerdi beni. alçıdan heykellerimiz vardı onu kemirirdi. yutmaya başlamış alçıyı. içinde alçı dondu,öldü.. tüm aile salya sümük bahçeye gömmüştük.
çok kuş besledik hepsi birbirinden güzel ve farklı karakterliydi.
kedi bulduk, kuşu unuttuk. salamıyorduk kedi var diye, birisine verdik sonra. o başkasına vermiş,sonra yine başkasına... el kadar hayvanın ahını aldık herhalde düzeltemedik kendimizi.
ama kuş bakmak başkadır. ben kokularını bile özlüyorum.
