üretim ilişkilerinin belirlediği politik-ekonomik, siyasal yapının bir sonucudur. sermaye emperyalizm çağında muhafazakarlaşma üzerinden rahatça örgütlenebilmektedir. ulusal ekonomiden ziyade global ekonominin boyunduruğu altına girmiş emekçi kitle türlü yöntemlerle siyasileşmekten uzak tutuluyor. en basitinden sendikalı olmak işten atılma sebebidir. ve dışarda o kadar çok işsiz var ki; bir tehdit olarak emekçiler sindiriliyor. emekçi 3-5 kuruş sadakaya he diyor. dini duyguları sömürülüyor ve dünyanın gidişatını dinin bağladığı sonuçlara bağlayıp kendisine yabancılaşıyor. oysa ki onlar olmasa, tek 1 gün bile olmasa düzen alt üst oluyor.
emekçiler kendi güçlerinin farkına vardıkları zaman bitecektir bu kirli oyunların miladı.
