çok yakın mahalle arkadaşım, annem ve arkadaşımın annesi okula gidiyoruz. aynı sınıftayız arkadaşımla. annelerimiz aynı sıraya oturtuyorlar haliyle, her tarafta curcuna, bağrış, çağrış. arkadaşım ağlıyor annesi gidecek diye korkuyor, bir kadın var öğretmenmiş, anneler diyor öğretmeniniz var korkmayın, ben de bi artistlik, diyorum git anne ben korkmuyom ki gidebilirsin * ama içim öyle demiyor tabi acayip tırsıyorum yaş daha beş buçuk altı. sonra anneler gidiyor korkuyorum ama çaktırmıyorum tabi gurur yapıyorum o yaşta! hayal meyal hatırladıklarım bunlar. sonra noldu gün nasıl geçti, bizi kim almaya geldi hatırlamıyorum.
