türkiye cumhuriyetinin bekası açısından bir zorunluluk.
evet bekayı dert ettiğimi şu an ilk defa fark ediyorum. biliyorum bunlar çocuk oyuncağı değil. fakat şu anda iç savaşa zemin bulmak açısından bir ortadoğu ülkesinden hiçbir farkımız kalmadı. kurumsal yapı paramparça oldu. bu sadece tayyip erdoğan'la alakalı da değil. belki tayyip erdoğan öldüğü gün olur, belki halk "bu kadarı da fazla artık" deyip patlama yaşar bir gün, bunu bilemiyorum. benimki bir öngörü sadece. devlet eliyle bu kadar birbirinden nefret etmeye programlanmış bir halk, iğnelerle ne kadar ayakta tutulabilir bilmiyorum.
peki bu iç savaş ne kadar sürer? şu anki şartlarla 1 hafta bile sürmez. çünkü karşı karşıya gelecek taraflardan biri sokaktaki elemanından genelkurmay başkanına kadar silahlı. kaybedecek bir şeyi olmayan kefenli kitlesi de muhaliflerden sayıca fazla. her şeye rağmen ülkeyi terk etmeyip ölümü göze alacak olanlar yine gariban aleviler ve kürtler olur. yani böyle bir dinamik de halihazırda var ülkede, fakat muhalifler henüz bunu göze alabilecek kadar güçlü değil.
