92-93 sezonuydu zannedersem. tribünlerin eşit paylaşıldığı son sene. galatasaray e.frankfurt'u yenmiş, fenerbahçe'de sigma'dan 7 yemiş. 3 gün sonra ali sami yen'de galatasaray - fenerbahçe maçı var. maç için herkesin ortak yorumu "fenerbahçe taraftarı bu maça gelmez" ve "galatasaray farklı kazanır" şeklinde. lakin yine beklenenin aksi oluyor; hem fenerbahçe kazanıyor, hem de fenerbahçe taraftarı kendisine ayrılan bölümü tamamen, tıka basa dolduruyor.
neyse, gelelim yaratici fenerbahce taraftari kısmına.. maçın devre arasında galatasaraylı taraftarlar o zamanın hit ve yeni bestesini söylemeye başlıyorlar;
"we are the best, we are the best, we are the best galatasaray.." (fenerbahçe tribünlerine "nah" işareti yaparak)
galatasaray tribünü bunu 5-10 dakika tekrarladıktan sonra fenerbahçe tribünlerinden bir kaç dakikalık sessizliğin ardından cevap geliyor;
"ya..amı ye, ya..amı ye, ya..amı ye galatasaray.." (tenasül uzuvlarını tutarak..)
bütün ali sami yen inliyor..
neyse efendim, 2 dakika içerisinde çıkan bu besteden sonra "we're the best galatasaray" bestesini duyduğum başka bir maçı hatırlamıyorum o sezon.. şimdilerde çakma yaratici kitleler doğdu tabi. ee, kurt kocayınca köpeğe maskara olur vesselam.
kısa bir tanım gerekirse; bir bestenin yok olmasına sebep olmuş taraftarlardır.
