sarışın bir bayan bir gün elektronik eşya satan bir dükkana girer: "pardon" der, "şu televizyon kaça?"adam ilgilenmez ve umursamaz bir şekilde "sarışınlara satmıyoruz" der. sarışın ablamız yılmaz, aklına koymuştur televizyonu. sezercik'in filminde "o eşek benim olacak, binicem üstüne,vurucam kırbacı" hesabı inat eder.ertesi gün yine gider, başka bir görevliye fiyat dahi sormadan "şu vitrindeki televizyonu almak istiyorum" der. bu adam da ne yazık ki tınlamaz. "bugün git yarın gel" bile demeden hatunu postalar. kadın bu, inat etti mi kim tutar. en yakın kuaföre gider ve saçlarını siyaha boyatır. mağazaya tekrar girer. bu sefer yine başka elemana "şu vitrindeki televizyonu ver evladım" diyince abi kızar. "hanımefendi size kaç kez sarışınlara satmıyoruz dedik" der.abla kızar "ya ben saçlarımı boyattım sırf bu yüzden nerden anladınız yine sarışın olduğumu" adam ilgisiz bir şekilde "çünkü vitrindeki televizyon değil, buzdolabı..."
(bkz: yok artık lebron james)
