üniversite 1'e yeni geçmişim. sakal falan bırakıyorum, saçlar da yandan bakıldığında brad pitt, yanımdaki izbandutlarla beraber asistanın odasına gidiyorum. izbandut diyorum çünkü makina mühendisliği okuyorum. adamlar ama herbiden de izbandut. başka bir bölüm okuyamazlar o derece...
tamam, kısa keseceğim. zaten moralim bozuk o sıra. sınıfta yanlızca bir kız var o da asistanın odada. yok ulan, odada dediysek ders seçiyor başka bir şey yapmıyor. sıçtırmayın bi taraflarınıza. bacım o benim. neyse, arkadaşlara siz bekleyin diyorum. içeri gireceğim. hızlıca açıyorum kapıyı. dedim ya brad pitt, o kırmızımsı ceket bile var, o derece.
hızlıca açıyorum kapıyı. "ders kaydı" diyorum, gülmüyorum ama hea. bacım da içerde.
sonra cevap geliyor. "peki kapıyı kapat bakalım" diyor kalın bir ses.
tam kapatacağım, arkamı dönüyorum gene o ses devam ediyor kalınlaşarak.
"dışardan kapa ama!!"
yıllar geçiyor, ne zaman bir kapı görsem bu anı hatırlarım. hatta babam bile der "kapa lan kapıyı, kapısız yerde mi doğdun!" diye.
alıştım artık, dövüş klübü falan hikaye oldu. babam ve oğlum olduk burda. bacım da bizi izliyor...
