Orhan Gencebay'ın muhteşem eserlerinden biri. Volkan Konak yorumuyla daha bir başkadır. Özellikle şiir okuduğu kısım, "ah be şöyle sevenimiz olmadı" dedirtiyor bana.
" Son sözüm!
Sana olan hudutsuz sevdamı,
Manolya kokulu başını, kollarımın arasına alıp,
Senin o memleket gözlerine saatlerce bakmalıyım ki;
Anlatabileyim.
Senin yanıbaşında ve şevkat dolu göğsünde uyumalıyım.
Çünkü ben senin her yanı çiçek açmış,
Yemişlerle dolu fidana benzeyen güzel yüzüne hasret,
YAŞAYAMAM!!!
Son hayalim, son hasretim, son sözüm, nartanem,
Yutkunuşum, uyanışlarımın en güzeli,
Kadınım benim,
Kadınım,
Kadınım benim..."
