devletçilik, kapitalizmi sekteye uğratacak bir sistem değil onun bir çeşididir. kapitalizmin iki ana ilkesi olan sermaye birikimi ve üretim araçlarının belli bir kesimin * elinde olması ilkelerine ters düşmez. aralarındaki fark üretim araçlarını elinde bulunduran kesimin sivil yatırımcılar yerine devlet olmasıdır. bu kapitalizmin beslendiği ideoloji olan liberalizmle çakışsa da kapitalizm krizlerini aşmak için bu tip yamaları hep uygulamıştır. belki de bu kadar esnek bir sistem olması insanlara onun asla yıkılmayacağını düşündürtüyordur.
kapitalizmin yıkılmasının ütopik olma kısmına gelirsek bu insanların, hayal kurma eksikliği ve tarihi iyi analiz edememe özelliklerinden kaynaklanır. nasıl feodalizm, krallık, padişahlık, kölelik gibi kavramalar tarihin tozlu sayfalarındaki yerini aldıysa kapitalizm de kendini daha üstün ve tercihen * daha adil bir sisteme bırakacaktır. hepi topu 600 yıllık bir tarihi olan ve avrupa dışındaki dünyada uygulanması çok daha yeni olan bir sistemi ezeli ve ebedi olarak görmek ne kadar doğrudur ki zaten.
