Çocukluğumdan beri evde huzursuzluk çıkartan, gece kavga ortasında uyanmama sebep olan, her gün içen, bulaşmaya yer arayan, hatamı kollayan, eve geç geldiğimde burnumdan getiren, birbirimize girdiğimiz, birbirimizi yediğimiz, suratını görmek istemediğim o adamı özledim. 2 haftaya yakındır eve gelmiyor. Hiç özleyeceğimi sanmazdım ama atsan atılmaz satsan satılmaz. Aynı kan aynı can.
