insan için, hatta bırakın insanı hissedebilen her canlı için bu duygu durumunun yoksunluğu büyük bir hüzün tahribatını yaratır. sahte bir sevgiden ise, sevgisizlik hissetmek bile daha iyidir dememek lazım. yani bu durum beterin beteri var ile ifade edilecek çıkarım değil. sevgiden bahsediyoruz sonuçta. sevginin dahi sahtesi var buna itirazım yok ama, var diye de sevgisizliğe mahküm kalınmamalı. işte bu sebepten hayvanlarda, hayvan demeye utanır hale geldiğimiz masum canlılarda sevgi sahteliği diye bir şey olmuyor. lakin bu da kesin bir yargı ile hiç insan sevmeyin demek de değil. anneye sevgi , babaya sevgi, kardeşe sevgi, arkadaşa sevgi, sevgiliye sevgi vs. ayrıca size karşı olan sevgisizlik durumunda ise her zaman için kendi kendinizi eleştirmekte doğru değil. tabii alçak bir insan değilseniz eğer. çok uzattım neyse sözüm o ki, eskiden sevgiyi, çiçek böcek vs'den ibaret sanardım. oysa ki anladım ve anlamaya başladım ki maneviyatı kelimelerle anlatılmayacak kadar gereksinimli bir şeymiş.
