Bugün Jeff Buckley günü gibi bir şey oldu benim için. Üç başlık öteden geldim ama çıkamıyorum. Eskiden, çok eskiden karanlık bir zamanımda dinlediğim aşmış şarkısı hüzün gözlü meleğin. O zamanlardan beri dinlemediğim, dinlememeye çalıştığım acı duygusunun notalaşmış hali. Huzursuzlandım yine ağzına tüküreyim. Dinleyip dinleyip hüzünleniyorum. Hüzünlenecek bir bok da yok hayatımda, neyin hüznü belli değil. Dinlenirken alkol ve türevlerinden uzak durun. Çıkamıyorum, ruhum sıkıştı. Mississippi çağırıyor..
